പ്രണയം

പ്രണയം ഏറ്റവും അപകടകരമായ സദാചാര ലംഘനമായി മാറുന്ന സമകാലികതയില്‍, പ്രണയികള്‍ തീവ്രവാദികളാക്കപ്പെടുന്ന രാഷ്‌ട്രീയ കാലത്ത്‌, പ്രണയം കോടതിവരാന്തയില്‍ പകച്ചുനില്‍ക്കുന്ന നീതിന്യായ കാലാവസ്ഥയില്‍ തീവ്രമായ സാമൂഹിക അസഹിഷ്ണുത കൂടുതല്‍ ഏകാന്തവും സംഭീതവുമായ ഒരു ബിംബമായി വര്‍ത്തമാനത്തെ പിടിച്ചെടുക്കുന്നു.
പ്രണയം നിര്‍വചിക്കപ്പെട്ട കാലം മുതല്‍ക്കേ പ്രശ്നവല്‍ക്കരിക്കുകയും ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. ഒരുവന്‍ തന്റെ മറുപാതിയെ [അപരാംശത്തെ] തേടുന്ന ദിവ്യമായ അവസ്ഥയാണ് പ്ലടോയുടെ നിര്‍വചനത്തിലെ പ്രണയം. ഇതില്‍ "ദിവ്യം" അഭൌമികമായ സങ്ങതിയാകുമ്പോള്‍ അതിനെ വിശ്വാസികള്‍ "ദൈവത്തിലേക്ക്" കൂട്ടിക്കൊണ്ടുവന്നു അതിനെ ദൈവികമാക്കി. ഈ പ്രശ്നാവസ്ഥയില്‍ നിന്നും പ്രണയത്തെ രക്ഷിക്കാനാണ് അരിസ്റ്റൊട്ടില്‍ അതിനെ "2 ശരീരങ്ങളിലായി ഒരേ ആത്മാവ് നിലനില്‍ക്കുന്ന സവിശേശാവസ്ഥ"യായി വ്യാഖ്യാനിച്ചത്. പ്രണയത്തെ ഇവിടെ ഒരു ഭൌതികാവസ്തയായി കാണാതെ, വികാരവിചാരങ്ങള്‍ സമ്മേളിക്കുന്ന മനസ്സുകളെ കൂട്ടിയിണക്കുന്ന ശക്തമായ ഒരു പ്രതിഭാസമായി കാണേണ്ടതുണ്ട്. എങ്കില്‍ മാത്രമേ ഈ മനസ്സുകള്‍ക്ക് ഒരേ ആത്മാവാണ് ഉള്ളതെന്നും അതിരുവരിലും ഒരേ ഭാവത്തിലും, ലയത്തിലും, ഗാഡതയിലും ഇരു ശരീരങ്ങളിലും വിലയിച്ചു കിടക്കുന്ന അപൂര്‍വ സുന്ദരവും മധുരതരവുമായ ഒരു അനുഭൂതിയായി പ്രണയത്തെ ഉള്‍കൊള്ളാന്‍ കഴിയൂ. വാക്കുകളില്‍ ദര്‍ശിക്കുന്നത്ര എളുപ്പമല്ല പ്രണയിക്കുകയെന്നതും അതിനെ നിലനിര്‍ത്തുകയെന്നതും. നിലനില്‍പ്പെന്ന സങ്കീര്‍ണാവസ്ഥയെ നേരിടാന്‍ മനുഷ്യന്റെ "ബുദ്ധിപരവും, സംത്രപ്തവും ആയ ഒരേ ഒരു ഉത്തര"മായിട്ടാണ് എറിക് ഫ്രോം പ്രണയത്തിന്റെ കലാപരതയെ നിര്‍വചിക്കുന്നത്.
ഒരു പക്ഷെ പ്രണയമിങ്ങനെ നിര്‍വചിക്കപ്പെടാനും പ്രശ്നവല്‍ക്കരിക്കപെടാനും തുടങ്ങിയത് പ്രണയസാഫല്യവും, പ്രണയദുരന്തവും കലയിലൂടെയും, മിത്തുകളിലൂടെയും എങ്കിലും രംഗം കയ്യടക്കിയത്തിനു ശേഷമാവണം. ആത്മാവുകളുടെ ഏകീകരണം തീവ്രമാകുമ്പോള്‍ ഒരേ മനസ്സായി മാറുന്ന പ്രണയികളുടെ സന്തോഷത്തിന്റെയും, സന്താപത്തിന്റെയും തോത് ഒരേ പോലെയാവും.
സദാചാരം സമൂഹം അഥവാ അധികാരിവര്‍ഗം വ്യക്തികളുടെമേല്‍, അതായതു നമ്മുടെ മേല്‍ അടിച്ചേല്പിക്കുന്ന normality -ആണ്. സമൂഹത്തിനു മുന്‍പില്‍ നാം തിരിഞ്ഞു നിന്നുപോയാല്‍ നമ്മെ സമൂഹം അബ്നോര്‍മല്‍ ആക്കും. സമൂഹത്തിന്റെ മുന്‍പില്‍ പ്രണയവും, ലൈംഗികതയും സാമൂഹ്യ നിയമങ്ങളും സദാചാരവിലക്കുകളും ലംഘിച്ച്‌ രണ്ട്‌ വ്യക്തികള്‍ മാത്രമുള്ള ലോകം നിര്‍മ്മിക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുന്നു. അതാണ് സമൂഹത്തിന്റെ വീക്ഷണം... ഈ അതിര്‍ത്തിയാണ് നാം വ്യക്തികള്‍ സംഘടിച്ചു തകര്‍ക്കെണ്ടതുണ്ട്...
ഇനി ആത്മഹത്യയുടെ കാര്യം...
ദാ Cesar Paves പറയുന്നതു ശ്രദ്ധിക്കൂ...:
"One doesn't kill oneself for love of a woman but because love - any love - reveals us in our nakedness. Our misery, our vulnerability, our nothingness..."
ഏതു തരം പ്രണയവും ആത്യന്തികമായി വെളിപ്പെടുത്തുന്നത് അതിന്റെ ഉടമയുടെ ദുരവസ്ഥയാണ് .
പ്രണയം ഒരാളെ അയാളുടെ എല്ലാ വേദനകളോടും, നിസ്സഹായതയോടും, ഇല്ലായ്മയോടും കൂടി
ലോകത്തിന്റെ മുന്‍പില്‍ വിളിച്ചു കാട്ടുന്നു. പ്രണയത്തെ നിമിത്തമായി
എടുത്തുകൊണ്ടു ആത്മഹത്യ ചെയ്യുന്ന ഒരാള്‍ തന്റെ ഉള്ളിലെ അപര്യാപ്ത ബോധത്തെ
വാസ്തവത്തില്‍ ഏറ്റുവാങ്ങുകയാണ് ചെയ്യുന്നത്.
ആത്മഹത്യ ചെയ്യുന്നവന്റെ മനസ്സാണിവിടെ സൂചിപ്പിച്ചത്... അവന്റെ പരിതാപ-അവസ്ഥ സമൂഹത്തിനൊരു നേരമ്പോക്ക് മാത്രം. കര്‍ഷകരുടെയും ദരിദ്രന്റെയും ആത്മഹത്യ കൂടി ഇങ്ങനെ നോക്കി കാണാമല്ലോ...

"Here dead we lie
Because we did not choose
To live and shame the land
From which we sprung."--A. E. Housman

വ്രക്ഷക്കൊമ്പില്‍ കാറ്റിനു കുറുകെ കഴുത്തുമുരുകി കയര്തുംബ്ബില്‍കുരുങ്ങിയ ഒരു ലക്ഷ്യബോധമാണ് ആത്മഹത്യ ചെയ്യുന്നവന്റെ മനസ്സ്. ഈ ലക്ഷ്യബോധാതെ കുറിച്ചുള്ള വേദനയും പരിഹാസവും സമൂഹത്തിന്റെ നെരംബോക്കാവുമ്പോള്‍ മാനുഷികത കിരാതകരങ്ങളില്‍ ഭദ്രം. സ്വത്വനഷ്ട്ടമാകും ചിലപ്പോള്‍ ആത്മഹത്യയുടെ ഹേതു.
പ്രണയം സാമൂഹ്യ നിയമങ്ങളും സദാചാരവിലക്കുകളും ലംഘിച്ച്‌ രണ്ട്‌ വ്യക്തികള്‍ മാത്രമുള്ള ലോകം നിര്‍മ്മിക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുന്നു. അതുകൊണ്ടാവാം സമൂഹത്തിനു മുന്നില്‍ പ്രണയം അസ്വീകാര്യമാക്കുന്നത്‌. സാമൂഹികബന്ധങ്ങളില്‍ ഇന്ന്‌ പുലരുന്ന നിര്‍വചനങ്ങളെ അതിലംഘിച്ചുകൊണ്ടുമാത്രമേ വ്യക്തികള്‍ക്ക്‌ ആനന്ദനിര്‍ഭരമായ ലയനം സാധ്യമാവുകയുള്ളു. സമുദായവിലക്കുകള്‍ ചെന്നെത്താത്ത സ്വകാര്യസങ്ങേതങ്ങള്‍ തേടി പ്രണയശരീരങ്ങള്‍ അലഞ്ഞുതിരിയുന്നത്‌ അതുകൊണ്ടാവാം. പ്രണയ രതിമോഹങ്ങള്‍ ചുറ്റുപാടുകളുടെ വിലക്കുകളെ വിസ്‌മരിച്ച്‌ നിത്യതയില്‍ അഭിരമിക്കുന്നു.
രമണനും, ഇടപിള്ളിയും വാഴ്ത്തപ്പെടുന്നത് ഇത്തരമൊരു ഇടത്തിലാണ്. ജീവിത സമരത്തില്‍നിന്നും നീട്ടിവേക്കപ്പെടെണ്ട ഒന്നല്ല പ്രണയമെന്നുവരുമ്പോള്‍ അത്‌ സമരത്തിന്റെ കേന്ദ്രമോ തുടക്കമോ തുടര്‍ച്ചയോ ഒക്കെയായിത്തീരുന്നുണ്ട്‌.
അതുകൊണ്ടാണ്‌ സമൂഹത്തില്‍ ഇതര ജീവിതാനുഭവങ്ങള്‍ക്ക്‌ ലഭിക്കാത്ത പ്രാധാന്യം പ്രണയ/രതിയനുഭവങ്ങള്‍ക്ക്‌ ലഭിക്കുന്നത്‌. അലൗകിക സൗന്ദര്യത്തിന്റെ ഈ നിത്യതാസ്‌പര്‍ശം ചിലപ്പോള്‍ ഒറ്റനിമിഷത്തില്‍ തകര്‍ന്നുവീണേക്കാം. ഓര്‍ക്കുക...പ്രണയവും, രതിയും ആരോജകമായി വ്യാക്ഖ്യാനിക്കാപ്പെടുന്ന ഒരു അധികാരവ്യവസ്ഥിതിയില്‍, പ്രണയത്തിന്റെ ഉടലുകളില്‍ പേറുന്ന പരശതം പീഡനങ്ങളുടെ നീറിപ്പടരുന്ന ഉപ്പുകാലമാണ് നിലവിലുള്ളത്....

A memorable trip

We must go beyond textbooks, go out into the bypaths and untrodden depths of the wilderness and travel and explore and tell the world the glories of our journey to the woods. On March 7^th we [Sajin, Maya and me] have got a rare chance to go for a trip to Thekkady. That was a bizarre, thrilling, and a memorable experience. We were not financially prepared while we got this opportunity. It was Dr. Cristopher of Forest research Institute, Peechi, who offered us this chance. Our affinity in bird watching became the reason to create a friendship with Dr. Cristopher. We caught the bus at 6:40 am. We reached Kumaly around 12 O' clock. We then planned to go to the Forest Range Office at Thekkady. Right in that compound we saw a barking deer. Birds like Spotted Dove, Jungle Myna, Magpie Robin, Drongos, Barbits etc were there around. We watched them with our Binoculars. But the Snipes were the birds which check out our patience. They are birds in the same family of Sand Pipers. They were commonly seen in the wet and marsh lands, and always hid in the field grasses. Snipe shooting was the hobby of the colonisers here. On our way to lunch, we saw naughty monkeys making noises and jumping over our heads, and bats hanging back on the bamboos.

Dr. Cristopher guided us to the woods nearby for bird watching. Nests of rare birds like Blue ringed Parquets, White headed Myna were seen in the holes of tall trees. On the way Sun birds, Red vented Bulbuls, Sparrows, Swallows and Mini vets were fluttering around. It was there nesting time. We chose an off-road pavement that goes into the forest. Woods were full of twittering, whistling and singing. We kept silence in order to hearken the sounds and to recognize birds from those sounds. We came across a large variety of birds there, which have seen only in the Western Ghats. About 50 types of birds were identified in that short tracking. Rare birds like Red winged and Blue ringed Parquets, Red vented Bee-eater, Paradise Flycatcher, Roofus Wood-pecker, Black spotted Wood-pecker, Violet headed Net-hatch were seen on the branches and trunks of tall trees. We took rest in the thatched watch huts of night trackers and watchers. Ashes of night fires were there in front of them. We returned to the forest station by 4 O’ clock. We three planned to have a walk to the Thekkady Boat-landing area then. It is approximately 6 kilometres away from there. We got official entry at the check post. We saw black monkeys screeching and diving over our head. We chose a side-way from the main road and saw water birds like Moorhens, Wagtails and Kingfishers beside a stream. We heard the strong squeals of Hill Mynas. On the way we saw a couple of Wild fowls and Grey Malabar Hornbills. We saw the Forester in early acquaintance at the boat-landing. The gates at the two ends were already closed. On the way back we saw with our binoculars a Bison boorishly grazing on the lake side. Sambar Deers and their younger ones were drinking from the reservoir. We saw wild pigs near them. We felt that somebody was watching us, yes it was a Sambar Deer on the road just a furlong ahead. It was the darkness and Cristopher Sir’s call made our strides quick. He said that we have a chance to go for a night tracking with a group. In the dim light we saw something was crossing the road a little far from us. As we stepped a little more, we saw a number of wild pigs on the road. What to say, we thought that every thing was over. There was no time to make a call or even to run, because we were too near. Nothing was there in our hands to defend except an empty hand bag and a diary. No signs of human beings around. But we paced up too slowly and it seems that the pigs passed to the road-side. They began to run into the forest as they saw us. Oh! We got our life back. That moments still feels exciting. We got an Otto-rikshaw and we reached back on time.

We went with the group for night tracking. There too we came across Sambar Deers’ glittering eyes in the sharp light of search lights. Next day before the heavens woke up; we went for another tracking with the same group. After lunch we packed up and headed home by one O' clock from Thekkady. Time is a companion that goes with us on a journey. It reminds us to cherish each moment, because it will never come again. What we leave behind is not as important as how we have lived.

ആ ഒന്നാണോ ഈ ഒന്ന്??

ഒന്നിനൊന്നോടു വേറിട്ടൊരു ഒന്ന്‌ തോന്നിയാല്‍ ഉപമിക്കാനാവില്ലതിനെ മറ്റൊന്നിനോട് അത് പ്രണയമാകുമെങ്കില്‍... എനിക്കറിയാം, നീ വിചാരിച്ചിരുന്ന ഒന്നായിരുന്നില്ല ഞാന്‍ എനിക്കറിയാം, ഈ പ്രകടനമത്രയും പ്രകടമായത്... രണ്ട്‌ മാത്രമായിരുന്നെന്ന്. ഞാന്‍ ഉദ്ദേഷിച്ചതെന്തോ അതായിരുന്നില്ല ഞാന്‍ ഞാന്‍ കണ്ട സ്വപ്നങ്ങള്‍ അതായിരുന്നില്ല നീ പിന്നെന്തിനു ഞാനിത്ര അസ്വസ്ഥനാകണം? നീ തേടിയത് കിട്ടിയെന്നു പ്രതീക്ഷിച്ചു നിന്റെ പ്രതീക്ഷ ഞാനായിരുന്നെന്നും പ്രതീക്ഷിച്ചു പക്ഷെ... ഞാനത് ആയിരുന്നില്ല ഇനിയൊരിക്കലും ആയിരിക്കുകയുമില്ല... നീയാഗ്രഹിച്ചതും, നീ തേടിയതും. ഇതറിഞ്ഞാണോയെന്തോ കവി പാടിയത്, "നിനക്കുണ്ടൊരു ലോകം എനിക്കുമിണ്ടൊരു ലോകം നമുക്കില്ലൊരു ലോക"മെന്ന്. ഇപ്പോള്‍ എല്ലാം കൂട്ടിക്കിഴിച്ചു നോക്കിയപ്പോള്‍ പകലറിവ് പോല്‍ ഒന്നറിയുന്നു ഞാനുമൊരു ഒന്നാണെന്ന്... ഒന്ന് ചോദിക്കട്ടെ, ഇനിയാ പണ്ഡാരം പിടിച്ച പ്രണയത്തിന്റെ ഒന്ന് ഇതെങ്ങാനുമാണോ ആവോ...??

TO MY NIGHTINGALE..

OH! MY GRACEFUL,NUBILE,NIGHTINGALE,
YOUR VERNAL VOICE IN NIGHT UN-VEIL,
MEMORIES OF OUR CHATTY DAYS,AND
AS A BEETLE I RELISH THE DEW OF RAYS,
FROM THOSE BLUSHED DIMPLES BLOOMING-UP,
THAT MADE MY NERVE-NET CHEERING-UP.
LO! THE KISS-CURLS ON YOUR LU CENT FACE,
MADE ME A DREAM-LOOMING LOVE-LACE ALWAYS.

LIKE A MAGIC MOTH YOU-FLOWER OF YOUTH-,
MADE MY MOOR MIND SOOTHE,
WITH THE CORAL REEVES A FLORAL GARTH.

BUT WHEN YOU BRAWL AND FLEE FROM ME,
I FELT LONELY IN TOMORROW'S ENDLESS SEA.
I'M NOT SO BLACK AS YOU PAINTED ME;
BUT I CONFESS, I'VE NOTHING TO PLEA,

IF YOU KNOW THE ORDEAL OF MY CHASTED HEART
WHICH LAMENT FOR YOU A SOFIE CONCERT-OF MY LOST LOVE
YOU'LL TEAR SURE WITH REGRET HEART ,THIS ENTIRE LIFE FOR ME

ONCE YOU SWEAR THAT YOUR LIFE IS FOR ME
OR YOU DARE THE DEATH LIKE A SOLDIER-BEE;
BUT YOU WENT AWAY FOR MORE HONEY A DAY ,
AND, I STILL HERE WAITING FOR THEE,
IN THIS LONELY-'ELYSIUM',A LOVE-LORN ALONE...!